23/12/2019 - We trokken met een pick-up masterteam van Brugge richting Lotenhulle.
|
Eens we de E40 achter ons lieten werden we door de gps de velden in gestuurd. Vanuit de verte zagen we een enorme verlichte Dome verschijnen. We hielden halt aan nummer 36 waar Adriaan en Lenny ons stonden op te wachten. Ook zij begrepen het niet goed. 19u55 the Middle of nowhere en een enorme hal met enkel hindernissen en paarden. Geen frisbee te bespeuren. Oef een auto duikt op in de verte... Tim stapt even later uit, mooi op tijd om onze verbazing te delen. Gelukkig is het bij de volgende koplampen wel prijs. Een ruitje gaat naar beneden en een Aalterse accent spreekt ons aan! Enzu nie gezeid datum 20u20 was?? Nu geen probleem dan kunde elpen om de hindernissen weg te nemen. We stapten de prestigieuze manege van de Breemeersen binnen, enorm bekend binnen het milieu, prachtig zand en een lengte van 100 meter+. De ogen van Lenny en jonez beginnen te fonkelen. Een outdoorveld, op zand, zonder wind. Hier zouden we ons kunnen uitleven. Steeds meer oude bekenden stappen de hal binnen. De knalgele tenues en platte moppen vermenigvuldigen zich aan een snel tempo. De eerste kegels worden gezet en jawel hoor, ze waren van plan de volledige lengte van de zaal te gaan benutten. We kwamen tot een compromis om dan 6 tegen 6 te spelen gezien onze geringe reserve bank. Het zand (katoenstof) liep heerlijk. Het koste echter de grootste moeite om de volledige hal over te gooien. Na een korte endzonedril startten we met de wedstrijd. De eerste punten lopen we uit. 2-4, maar dan werden Toon en Jahil strategisch achteraan geplaatst om onze lange passen te onderscheppen. Indoor hucks zonder wind blijven al eens wat langer hangen. En die mannen snappen wel wat een luchtduel is! Ze komen terug, en wij zijn gedwongen van tactiek te veranderen. Het enorme middenveld moest kleiner. Six, Maxiem en Lenny probeerden de ruimte kleiner te maken en onze handlers in schietpositie te krijgen. Dit lukte aardig, al was een upside hier en daar nodig om door de gele muur te breken. Half time op 4-8! In de 2de helft opnieuw bakken enthousiasme bij te Aalterse tegenhangers, niet van plan zomaar op te geven begonnen ze luider te tellen, sneller te lopen en beter te passen. We hadden onze focus nodig om onze offence te houden! 8-13, laatste 15 minuten gingen in! Laatste punt, Adriaan zet een defense en spurt de open ruime in. Na de perfecte cut dook hij de juiste hoek in en Lenny bezorgde hem de assist om de match te beslissen! Hehe, prima match maar moest ook geen uur meer duren. Opnieuw een Aalterse accent, anders nog ene tot 5? Ach ja waarom niet, line up, hier gaan we opnieuw! Onze concentratie leek op die van een klas 15 jarigen die het woord "pauze" hadden gehoord door de meester wiskunde op vrijdagmiddag. Telkens liep het mis bij onze laatste pas. En Aalter slaagde er nu wel in om heel mooie punten te maken. Lenny schudde ons wakker en we haalden een 1-3 achterstand op tot universe. Toon Vroman zag zijn kans en was mezelf en jonez te snel af. Dan toch verloren, dju toch. Nog tijdens de circle of love begonnen enkelen de hindernissen voor de paarden terug te zetten, nauwgezet en met een sérieux die ik in Aalter zelden meemaakte! Wat ik wel herkende was de gastvrijheid en de pinten die seconden na het eindsignaal tevoorschijn werden getoverd! We verbroederden en dronken tot de koude er ons attent op maakte dat we nog een ritje naar Brugge voor de boeg hadden. Op maandag is de l'estaminet gesloten, een 3de time met stekker werd plots moeilijk. Maar de avond was geslaagd, hier willen we probleemloos elke maand spelen! Wat een uitstekende condities! Vrolijk kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar! Merci aan de pick-up helden om ons uit de nood te helpen, merci aan Aalter voor de match. Groeten Jonez, Six, Lenny, Adriaan, Tim, Maxiem, Frank en Dries (c) Dries DM |
